ایات باعظمت وپرارزش و عرشی خداوندقادرمتعال

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

ده آيه اي كه به عرش الهي آويزان بودند و خداوند به پيامبراكرم (ص) وامت خاتم الانبياء منت نهاد وآنها را به ايشان هديه داده است و دراهميت اين ده آيه حديث قدسي برايتان نقل ميشود:

تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏1، ص: 6

في مجمع البيان «1»: روى جعفر بن محمد، عن أبيه، عن آبائه، عن النبي صلّى اللّه عليه و آله [انه قال‏] «2»:

 لما أراد اللّه- عز و جل- أن ينزل فاتحة الكتاب و آية الكرسي و شهد اللّه و قل اللهم مالك الملك- الى قوله- بغير حساب، تعلقن بالعرش- و ليس بينهن و بين اللّه حجاب- و قلن: يا رب! تهبطنا الى دار الذنوب و الى من يعصيك؟ و نحن معلقات بالطهور و القدس «3».فقال: و عزتي و جلالي! ما من عبد قرأكن في دبر كل صلاة «4»، الا أسكنته حظيرة القدس على ما كان فيه. و نظرت اليه «5» بعيني المكنونة، في كل يوم سبعين نظرة. و الا قضيت له في كل يوم سبعين حاجة، أدناها المغفرة. و الا أعذته من كل عدو، و نصرته عليه. و لا يمنعه من دخول الجنة الا الموت «6».

ترجمه حديث:

پيامبر اكرم ميفرمايد:

هنگامي كه خدا اراده كرد اين ده ايه را(كه به عرش معلق بودندوبين انها وخدا حجابي نبود) نارل كند

 اين ايات به خدا گفتند :

اي خدامارابه زمين گناه وافراد گنهكارميفرستي(درحالي كه ما معلقات پاك ومقدسيم)؟

خدا فرمود: به عزت وجلالم سوگند كه هركس(هرجوركه باشد) بعدازنمازش شمارا تلاوت كند درمحدوده قدسيم جاي دهم وهرروز هفتادمرتبه به او نظر كنم

وهرروزهفتاد حاجتش براورم كه كمترينش امرزش باشد

وازدشمنش پناه دهم

وبردشمنش پيروزش كنم

وهيچ مانعي براي ورود به بهشت ندارد مگرمرگ .

این ده آیه عبارتنداز هفت آیه سوره فاتحه الکتاب وآیه الکرسی (255بقره)وآیه شهدالله (18ال عمران)وآیه قل اللهم مالک (26 ال عمران)

که درپی ایات با ترجمه آورده شده است:

1تا7 *{ سوره فاتحه الكتاب}

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ«2» الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ«3» مَالِكِ یوْمِ الدِّینِ«4» إِیاكَ نَعْبُدُ وَإِیاكَ نَسْتَعِینُ«5» اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ«6» صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ غَیرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ«7»

به نام خداوند بخشنده بخشایشگرستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است.(خداوندی که) بخشنده و بخشایشگر است                  (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته). (خداوندی که) مالک روز جزاست. (پروردگارا!) تنها تو را می‌پرستیم؛ و تنها از تو یاری می‌جوییم.ما را به راه راست هدایت کن…راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی؛ نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای؛ و نه گمراهان.

8* { ايه الكرسي}

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَی الْقَیومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یعْلَمُ مَا بَینَ أَیدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یحِیطُونَ بِشَیءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِیهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا یئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ«255»

هیچ معبودی نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند؛ هیچگاه خواب سبک و سنگینی او را فرانمی‌گیرد؛ (و لحظه‌ای از تدبیر جهان هستی، غافل نمی‌ماند؛) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آن اوست؛ کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! (بنابراین، شفاعت شفاعت‌کنندگان، برای آنها که شایسته شفاعتند، از مالکیت مطلقه او نمی‌کاهد.) آنچه را در پیش روی آنها            [= بندگان‌] و پشت سرشان است می‌داند؛ (و گذشته و آینده، در پیشگاه علم او، یکسان است.) و کسی از علم او آگاه نمی‌گردد؛ جز به مقداری که او بخواهد. (اوست که به همه چیز آگاه است؛ و علم و دانش محدود دیگران، پرتوی از علم بی‌پایان و نامحدود اوست.) تخت (حکومت) او، آسمانها و زمین را دربرگرفته؛ و نگاهداری آن دو [= آسمان و زمین ]، او را خسته نمیکند. بلندی مقام و عظمت، مخصوص اوست.

9* {ايه شهدالله}

شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ«18» ال عمران

خداوند، (با ایجاد نظام واحد جهان هستی،) گواهی می‌دهد که معبودی جز او نیست؛ و فرشتگان و صاحبان دانش، (هر کدام به گونه‌ای بر این مطلب،) گواهی می‌دهند؛ در حالی که (خداوند در تمام عالم) قیام به عدالت دارد؛ معبودی جز او نیست، که هم توانا و هم حکیم است     

         10* { ايه قل اللهم مالك الملك}

قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِی الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِیدِكَ الْخَیرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ«26»ال عمران

بگو: «بارالها! مالک حکومتها تویی؛ به هر کس بخواهی، حکومت می‌بخشی؛ و از هر کس بخواهی، حکومت را می‌گیری؛ هر کس را بخواهی، عزت می‌دهی؛ و هر که را بخواهی خوار می‌کنی. تمام خوبیها به دست توست؛ تو بر هر چیزی قادری.