خدا،توهمانگونه ای که من دوست میدارم  ، مهربان وعزیز،بخشنده ودوست داشتنی ،تو خلقم نمودی ،وتویی که میمیرانی ، می دانم که برهنه به دنیا آمده ام وبرهنه هم ازاین دنیا میروم ،یادم نرفته ونمی رود که درمیان این دو برهنگیم تو لطف وعنایت بسیاربه من داشته ای ،هرچه نعمت ومکنت وزرق وبرق دارم تفضل ومرهمتی توبوده وبس،تو نازی ،تو افریننده وپادشاه جذاب ودوست داشتنی هستی،تو مهربانی ،حتی ازمادر مهربانتر ،درواپس این دنیا هم باز توخداهستی  واین باعث شادمانیست وخودت قاضی وحاکم ،مرا به چیزهایی ،توعادت داده ای، به لطفت ، به کرمت،به مهربانیت، به تفصل هایت ، به کرمت ،به عنایت هاییت ،عادت دادی ، منصف وزودگذشت بی بهانه بوده ا ی، امرزنده وبحشنده بی منتی بوده ای  ،واپس این دنیا من عادت کرده به این خوبیها را مرحوم همینها میکنی ،شک ندارم و با این اوصاف  قضاوتم میکنی ،توسزاوارپرستشی ،توعزیزمنی ،توبهترین رفیق ومونس منی،خدای من و ای اله بی همتای من ، به خوبیهای تو مانوس شده وعادت کرده ام ،شک ندارم که درواپسین هم رفتارخوب تو واوصاف زیبای تو حکومت دارد وملاک است نه عملکرد من حقیر،به خودت وبه نامهای زیبای خودت سوگندت میدهم مرا هم انگونه که تودوست داری قرار ده همانگونه که محمد  وال محمد را انگونه که خود خواسته ای قرارشان داده ای  وزندگانی ومرگم را همانند زندگانی ومرگ محمدوال محمد قرارده ،ای نورمطلق وای صفای جانها ،نوری صفایت را دریاب والسلام