طلب امرزش
admin
نوامبر 28, 2015
دسته‌بندی نشده
1,820 مشاهده
برای من وتو سه نفرازپیامبران و همچنین ملائکه حمال عرش طلب امرزش میکنند
فی کتاب الله عز وجل
استغفار همه ملائکه برای کسانى که در روى زمیناند
الشورى : ۵ تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِکَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ
۵ (در حال نزول وحى از جانب واجب الوجود فوق ممکنات) نزدیک است که آسمانها از فرازشان (از جانب نزول وحى) بشکافند، و فرشتگان همراه ستایش پروردگارشان همواره او را (از هر نقص و عیبى) تنزیه و تقدیس مىکنند و براى کسانى که در روى زمیناند آمرزش مىطلبند. آگاه باش که همانا خداست که آمرزنده و مهربان است.
ملائکه حمال عرش وملائکه اطراف عرش برای مومنین استغفارمیکنند
غافر : ۷ الَّذینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذینَ آمَنُوا رَبَّنا وَسِعْتَ کُلَّ شَیْءٍ رَحْمَهً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذینَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبیلَکَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحیمِ
۷ کسانى (از فرشتگان) که عرش (مقر سلطنت حق و مرکز صدور فرامین تدبیر جهان) را حمل مىکنند و کسانى که گرداگرد آنند، توأم با ستایش پروردگارشان تسبیح و تقدیس او مىگویند، و به او ایمان (خاص مقام خود) مىآورند و براى کسانى (از انسانها) که ایمان آوردهاند آمرزش مىطلبند (و مىگویند) پروردگارا، رحمت و علمت همه چیز را فرا گرفته، پس بر کسانى که توبه کرده و راه تو را (در عقیده و عمل) پیروى کردهاند ببخشاى و آنها را از
عذاب جهنم نگه دار.
نوح گفت اى پروردگار من، مرا و پدر و مادرم و آنهایى را که با ایمان به خانه من داخل شوند و جمیع مؤمنین و مؤمنهها را ببخش
نوح : ۲۸ رَبِّ اغْفِرْ لی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمینَ إِلاَّ تَباراً
۲۸- (بعد از آن نوح طلب مغفرت کرده گفت) اى پروردگار من، مرا و پدر و مادرم و آنهایى را که با ایمان به خانه من داخل شوند و جمیع مؤمنین و مؤمنهها را ببخش و براى ظالمین غیر از عذاب چیزى میفزاى.
ابراهیم مىگوید اى پروردگار ما مرا و پدر و مادرم، و مؤمنین را ببخشاى
إبراهیم : ۴۱ رَبَّنَا اغْفِرْ لی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ
۴۱- (ابراهیم مىگوید) اى پروردگار ما روزى که رسیدگى به حسابها محقق مىشود در آن روز مرا و پدر و مادرم، و مؤمنین را ببخشاى.
دستورخدا به آخرین رسولش محمد ص برای طلب استغفار برای مردان وزنان مومنین
محمد : ۱۹ فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَ مَثْواکُمْ
پس بدان که معبودى جز «اللَّه» نیست و براى گناه خود و مردان و زنان باایمان استغفار کن! و خداوند محل حرکت و قرارگاه شما را مىداند! (۱۹)
دستورخدا به آخرین رسولش محمد ص برای طلب استغفار
النور : ۶۲ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا کانُوا مَعَهُ عَلى أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولئِکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ
مؤمنان واقعى کسانى هستند که به خدا و رسولش ایمان آوردهاند و هنگامى که در کار مهمّى با او باشند، بىاجازه او جایى نمىروند کسانى که از تو اجازه مىگیرند، براستى به خدا و پیامبرش ایمان آوردهاند! در این صورت، هر گاه براى بعضى کارهاى مهمّ خود از تو اجازه بخواهند، به هر یک از آنان که مىخواهى (و صلاح مىبینى) اجازه ده، و برایشان از خدا آمرزش بخواه که خداوند آمرزنده و مهربان است! (۶۲)
دستورخدا به آخرین رسولش محمد ص برای طلب استغفار
آلعمران : ۱۵۹ فَبِما رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ
به (برکت) رحمت الهى، در برابر آنان [مردم] نرم (و مهربان) شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراکنده مىشدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب! و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامى که تصمیم گرفتى، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد. (۱۵۹)
دستورخدا به آخرین رسولش محمد ص برای طلب استغفار
الممتحنه : ۱۲ یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا جاءَکَ الْمُؤْمِناتُ یُبایِعْنَکَ عَلى أَنْ لا یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئاً وَ لا یَسْرِقْنَ وَ لا یَزْنینَ وَ لا یَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَ لا یَأْتینَ بِبُهْتانٍ یَفْتَرینَهُ بَیْنَ أَیْدیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لا یَعْصینَکَ فی مَعْرُوفٍ فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ
یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا جاءَکَ الْمُؤْمِناتُ یُبایِعْنَکَ عَلى أَنْ لا یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئاً وَ لا یَسْرِقْنَ وَ لا یَزْنینَ وَ لا یَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَ لا یَأْتینَ بِبُهْتانٍ یَفْتَرینَهُ بَیْنَ أَیْدیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لا یَعْصینَکَ فی مَعْرُوفٍ فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۲)
اى پیامبر! هنگامى که زنان مؤمن نزد تو آیند و با تو بیعت کنند که چیزى را شریک خدا قرار ندهند، دزدى و زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند، تهمت و افترایى پیش دست و پاى خود نیاورند و در هیچ کار شایستهاى مخالفت فرمان تو نکنند، با آنها بیعت کن و براى آنان از درگاه خداوند آمرزش بطلب که خداوند آمرزنده و مهربان است! (۱۲)