خدا درقران به لفظ انت وایاک
بیست وهشت مورد خطاب مستقیم به خدا با لفظ (انت) (تو) وفقط یک مورد (ایاک)(تورا) درقران داریم وخداوندقادرمتعال اجازه داده است اورا مورد خطاب قرارداده وحتی یکی از این عبارات را اجازه فرموده هرروزده بارتکرارکرده ودرنمازهای واجب به او بگوئیم جالب توجه است که این خطاب ها به خداوند فقط منخصربه پیامبران وفرشتگان ومومنین است
که نام وتعدادموارد خطاب به خدا به این ترتیب است :
فرشتگان ۳مورد-حضرت ابراهیم وحضرت اسماعیل ۴مورد -حضرت عیسی ۴مورد -حضرت موسی ۳مورد -حضرت محمد۲مورد -مومنین ۲مورد-راسخان درعلم یکمورد -همه پیامبران یکمورد – حضرت شعیب یکمورد-همسرعمران یکمورد- حضرت یونس یکمورد- حضرت ایوب یکمورد -حضرت سلیمان یکمورد-حضرت نوح یکمورد-حضرت یوسف یکمورد-حضرت زکریا یکمورد
توجه شما را به عین عبارات ایات جلب میکنم:
۱=فرشتگان به پروردگارشان عرض کردند:
«منزهى تو! ما چیزى جز آنچه به ما تعلیم دادهاى، نمىدانیم تو دانا و حکیمى.» (۳۲)
البقره : ۳۲ قالُوا سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلاَّ ما عَلَّمْتَنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلیمُ الْحَکیمُ
۲=ابراهیم و اسماعیل به پروردگارشان عرض کردند:
«پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانایى! (۱۲۷)
البقره : ۱۲۷ …. رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ
۳=ابراهیم و اسماعیل به پروردگارشان عرض کردند:
پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتى که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبهپذیر و مهربانى! (۱۲۸)
البقره : ۱۲۸ رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ
۴=ابراهیم و اسماعیل به پروردگارشان عرض کردند:
پروردگارا! در میان آنها پیامبرى از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند زیرا تو توانا و حکیمى (و بر این کار، قادرى)!» (۱۲۹)
البقره : ۱۲۹ رَبَّنا وَ ابْعَثْ فیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ یُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
۵=مومنین به پروردگارشان عرض کردند:
پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینى بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانى که پیش از ما بودند، قرار دادى! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرّر مدار! و آثار گناه را از ما بشوى! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایى، پس ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان! (۲۸۶)
البقره : ۲۸۶ …. رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسینا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَهَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ
۶= راسخانِ در علم، به پروردگارشان عرض کردند:
«پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردى، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زیرا تو بخشندهاى! (۸)
آلعمران : ۸ رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
۷=همسرِ «عمران» به پروردگارش عرض کرد:
«خداوندا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر کردم، که «محرَّر» (و آزاد، براى خدمت خانه تو) باشد. از من بپذیر، که تو شنوا و دانایى! (۳۵)
آلعمران : ۳۵ إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ ما فی بَطْنی مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ
۸=پیامبران به پروردگارشان عرض کردند:
«ما چیزى نمىدانیم تو خود، از همه اسرار نهان آگاهى.» (۱۰۹)
المائده : ۱۰۹ …. قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ
۹=عیسى بن مریم به پروردگارش عرض کرد:
«خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائدهاى بر ما بفرست! تا براى اول و آخر ما، عیدى باشد، و نشانهاى از تو و به ما روزى ده! تو بهترین روزى دهندگانى!» (۱۱۴)
المائده : ۱۱۴ قالَ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَهً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آیَهً مِنْکَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقینَ
۱۰=عیسى بن مریم به پروردگارش عرض کرد:
«منزهى تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست، بگویم! اگر چنین سخنى را گفته باشم، تو مىدانى! تو از آنچه در روح و جان من است، آگاهى و من از آنچه در ذات (پاک) توست، آگاه نیستم! بیقین تو از تمام اسرار و پنهانیها با خبرى. (۱۱۶)
المائده : ۱۱۶ ….. سُبْحانَکَ ما یَکُونُ لی أَنْ أَقُولَ ما لَیْسَ لی بِحَقٍّ إِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فی نَفْسی وَ لا أَعْلَمُ ما فی نَفْسِکَ إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ
۱۱=عیسى بن مریم به پروردگارش عرض کرد:
من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چیزى به آنها نگفتم (به آنها گفتم:) خداوندى را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانى که در میان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم ولى هنگامى که مرا از میانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو بر هر چیز، گواهى! (۱۱۷)
المائده : ۱۱۷ ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ ما أَمَرْتَنی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَ رَبَّکُمْ وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهیداً ما دُمْتُ فیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقیبَ عَلَیْهِمْ وَ أَنْتَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ شَهیدٌ
۱۲=عیسى بن مریم به پروردگارش عرض کرد:
(با این حال،) اگر آنها را مجازات کنى، بندگان تواند. (و قادر به فرار از مجازات تو نیستند) و اگر آنان را ببخشى، توانا و حکیمى! (نه کیفر تو نشانه بىحکمتى است، و نه بخشش تو نشانه ضعف!)» (۱۱۸)
المائده : ۱۱۸ إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُکَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
۱۳=شعیب به پروردگارش عرض کرد:
پروردگارا! میان ما و قوم ما بحق داورى کن، که تو بهترین داورانى!» (۸۹)
الأعراف : ۸۹ …… رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحینَ
۱۴=موسى به پروردگارش عرض کرد:
«پروردگارا! من و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمت خود داخل فرما، و تو مهربانترین مهربانانى!» (۱۵۱)
الأعراف : ۱۵۱ قالَ رَبِّ اغْفِرْ لی وَ لِأَخی وَ أَدْخِلْنا فی رَحْمَتِکَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ
۱۵=موسى به پروردگارش عرض کرد:
«پروردگارا! اگر مىخواستى، مى توانستى آنها و مرا پیش از این نیز هلاک کنى! آیا ما را به آنچه سفیهانمان انجام دادهاند، (مجازات و) هلاک مىکنى؟! این، جز آزمایش تو، چیز دیگر نیست که هر کس را بخواهى (و مستحق بدانى)، به وسیله آن گمراه مىسازى و هر کس را بخواهى (و شایسته ببینى)، هدایت مىکنى! تو ولىّ مایى، و ما را بیامرز، بر ما رحم کن، و تو بهترین آمرزندگانى! (۱۵۵)
الأعراف : ۱۵۵ ….. رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَکْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِیَّایَ أَ تُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا إِنْ هِیَ إِلاَّ فِتْنَتُکَ تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَ تَهْدی مَنْ تَشاءُ أَنْتَ وَلِیُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الْغافِرینَ
۱۶=نوح به پروردگارش عرض کرد:
«پروردگارا! پسرم از خاندان من است و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است و تو از همه حکمکنندگان برترى!» (۴۵)
هود : ۴۵ وَ نادى نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْنی مِنْ أَهْلی وَ إِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْکَمُ الْحاکِمینَ
۱۷=یوسف به پروردگارش عرض کرد:
پروردگارا! بخشى (عظیم) از حکومت به من بخشیدى، و مرا از علم تعبیر خوابها آگاه ساختى! اى آفریننده آسمانها و زمین! تو ولىّ و سرپرست من در دنیا و آخرت هستى، مرا مسلمان بمیران و به صالحان ملحق فرما!» (۱۰۱)
یوسف : ۱۰۱ رَبِّ قَدْ آتَیْتَنی مِنَ الْمُلْکِ وَ عَلَّمْتَنی مِنْ تَأْویلِ الْأَحادیثِ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ تَوَفَّنی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنی بِالصَّالِحینَ
۱۸=ایوب به پروردگارش عرض کرد:
پروردگارا به نفس من ضرر رسیده در معرض تلف شدن هستم تو خود رحم کنندهتر از تمام رحم کنندگان هستى.
الأنبیاء : ۸۳ وَ أَیُّوبَ إِذْ نادى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ
۱۹=یونس به پروردگارش عرض کرد:
هیچ خدایی جزتونیست منزه وپاکی من به خودم ظلم کردم
الأنبیاء : ۸۷ …… لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ
(این ذکر به ذکریونسیه معروف است که درسجده گفتنش بسیاربرکات دارد هرچه بیشتربگوئیدبهتراست)
۲۰=زکریا به پروردگارش عرض کرد:
اى پروردگار من، مرا تنها و بى اولاد مگذار به من اولاد و وارث عطا فرماى اگر به من هم ندهى باکى ندارم بهترین وراث و وارث جمیع مخلوقات تو هستى.
الأنبیاء : ۸۹ وَ زَکَرِیَّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ
۲۱=نوح به پروردگارش عرض کرد:
۲۹- اى نوح دعا بکن و در دعا بگو پروردگارا موقع پیاده شدن از کشتى ما را به منزل مبارک و جایگاه پربرکت و رحمت خود فرود بیاور که تو بهترین منزل دهندگان مىباشى.
المؤمنون : ۲۹ وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنی مُنْزَلاً مُبارَکاً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلینَ
۲۲=مومنین به پروردگارشان عرض کردند:
پروردگارا ما به پیغمبر و قرآن تو ایمان آوردیم پس بیامرز ما را و ببخش، بهترین رحم کنندگان تویى.
المؤمنون : ۱۰۹ … رَبَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ
۲۳=محمد به پروردگارش عرض کرد:
اى پروردگار من ما را بیامرز و رحم کن که بهترین رحم کنندگان تویى.
المؤمنون : ۱۱۸ وَ قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ
۲۴=فرشتگان به پروردگارشان عرض کردند:
۴۱- الهى تو پاک و منزهى از این که کسى جز تو عبادت شود (ما چه لیاقت براى معبودیت داریم) الهى تقرب ما به تو است در هر امر ما اولى به تصرف تویى، تو را دوست مىداریم با کفار به هیچ وجه به طورى که مىدانى دوستى و تقرب نداریم آنها در حقیقت به ما عبادت نکردهاند، بلکه به جن و شیطان (نفس خبیثه) ستایش کرده عقل شریف را کنار گذاشتهاند اکثر خلق به جن و شیطان ایمان آورده از ایمان به تو (خداوند تعالى) کنار شده‌اند.
سبأ : ۴۱ قالُوا سُبْحانَکَ أَنْتَ وَلِیُّنا مِنْ دُونِهِمْ بَلْ کانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَکْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ
۲۵=سلیمان به پروردگارش عرض کرد:
اى پروردگار من، مرا بخشیده به من سلطنت و پادشاهى بده، که بعد از من به هیچ کس دیگرى چنان سلطنت سزاوار نشده و به هیچ کس ندهى در حقیقت بسیار بخشنده تویى.
ص : ۳۵ قالَ رَبِّ اغْفِرْ لی وَ هَبْ لی مُلْکاً لا یَنْبَغی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
۲۶=محمد به پروردگارش عرض کرد:
«خداوندا! اى آفریننده آسمانها و زمین، و آگاه از اسرار نهان و آشکار، تو در میان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داورى خواهى کرد!» (۴۶)
الزمر : ۴۶ قُلِ اللَّهُمَّ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبادِکَ فی ما کانُوا فیهِ یَخْتَلِفُونَ
۲۷=فرشتگان به پروردگارشان عرض کردند:
پروردگارا! آنها را در باغهاى جاویدان بهشت که به آنها وعده فرمودهاى وارد کن، همچنین از پدران و همسران و فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، که تو توانا و حکیمى! (۸)
غافر : ۸ رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتی وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
۲۸=ابراهیم ویارانش به پروردگارشان عرض کردند:
پروردگارا! ما را مایه گمراهى کافران قرار مده، و ما را ببخش، اى پروردگار ما که تو عزیز و حکیمى!» (۵)
الممتحنه : ۵ رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَهً لِلَّذینَ کَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنا رَبَّنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
ایاک یکباردرکل قران امده است ومنظورخداوندمتعال است
مومنین به پروردگارشان عرض کردند:
(پروردگارا!) تنها تو را مىپرستیم و تنها از تو یارى مىجوییم. (۵)
الفاتحه : ۵ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ
واما عین عباراتی که فرشتگان وپیامبران خدا را مورد خطاب قرارداده اند این است وما باید به این باوری که فرشتگان وپیامبران نسبت به خداوند رسیده اند برسیم و بدانیم وباور کنیم که خدا اینگونه است:
۲۴و۲۷و۱=فرشتگان به پروردگارشان عرض کردند:
إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلیمُ الْحَکیمُ تو خودت بسیار دانا وبا تدبیر هستی
إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ تو خودت بسیارقدرتمند وباتدبیرهستی
أَنْتَ وَلِیُّنا تو ولی وسرپرست وهمه کاره ماهستی
۲ و۳و۴و۲۸= حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل به پروردگارشان عرض کردند:
إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ تو خودت بسیارشنوا ودانا هستی
إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ تو خودت بسیارتوبه پذیر وبسیارمهربان هستی
إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ تو خودت بسیارقدرتمند وباتدبیرهستی
إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ تو خودت بسیارقدرتمند وباتدبیرهستی
۵و۲۲=مومنین به پروردگارشان عرض کردند:
أَنْتَ مَوْلانا تو اقاوسرپرست ما هستی
أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ توبهترین رحم کنندگان هستی
۶= راسخانِ در علم، به پروردگارشان عرض کردند:
إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ تو خودت بسیار دهنده بی منت هستی
۷=همسرِ «عمران» به پروردگارش عرض کرد:
إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ تو خودت بسیارشنوا ودانا هستی
۸=پیامبران به پروردگارشان عرض کردند:
إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ توخودت بسیار از پنهانها اگاهی داری
۹و۱۰و۱۱و۱۲= حضرت عیسى بن مریم به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقینَ توبهترین رزق دهندگان هستی
إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ توخودت بسیار از پنهانها اگاهی داری
وَ أَنْتَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ شَهیدٌ توبرهر چیزی گواه وشاهد هستی
فَإِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ تو خودت بسیارقدرتمند وباتدبیرهستی
۱۳= حضرت شعیب به پروردگارش عرض کرد:
وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحینَ توبهترین گشاینده کارها هستی
۱۴و۱۵= حضرت موسى به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ توبهترین رحم کنندگان هستی
أَنْتَ وَلِیُّنا … أَنْتَ خَیْرُ الْغافِرینَ توولی وسرپرست مایی …توبهترین امرزندگان هستی
۱۶= حضرت نوح به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ أَحْکَمُ الْحاکِمینَ تو قاطعترین حکم کنندگان هستی
۱۷= حضرت یوسف به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ تو ولی وسرپرست من دردنیا واخرت هستی
۱۸= حضرت ایوب به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ توبهترین رحم کنندگان هستی
۱۹= حضرت یونس به پروردگارش عرض کرد:
لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ نیست خدایی جز تو
۲۰= حضرت زکریا به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ توبهترین ارث دهندگان هستی
۲۱= حضرت نوح به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلینَ توبهترین نازل کنندگان کنندگان هستی
۲۶و۲۳= حضرت محمد به پروردگارش عرض کرد:
أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ توبهترین رحم کنندگان هستی
أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبادِکَ توبین بندگانت قضاوت وحکم میکنی
۲۵=حضرت سلیمان به پروردگارش عرض کرد:
إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّاب تو خودت بسیار دهنده بی منت هستیُ