من الظلمات الى النور-من النورالی الظلمات

بسم الله الرحمن الرحیم

عبارت (من الظلمات الى النور) هفت مورد درقرآن امده است وعبارت (مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ) یکبار درقرآن امده است وجالب است که فاعل اصلی درهردو فعل (یخرجهم) خداوندقادرمتعال است که گاهی این خارج نمودن از تاریکی و ورود به روشنایی را به پیامبرانش وکتب انها واگذار مینماید ولی غفلت نشود که فاعل اضلی جضرت خداوند قادرمتعال است به شرح زیر:

خداوندقادرمومنان را ازظلمات خارج وبه نورمیبرد
البقره : ۲۵۷ اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ
۲۵۷- خداوند تعالى دوست صاحب اختیار مؤمنین و اولى به تصرف در امور ایشان است (یعنى مؤمنین اختیار امور نفس خود را به خداوند تعالى واگذار مى‏کنند) خداوند تعالى مؤمنین را از تاریکى‏ها (جهل و کفر) به سوى روشنى خارج مى‏کند (آن روشنى آنها را در دنیا و آخرت به نعمتهاى بزرگ مى‏رساند) اشخاصى که به خداوند تعالى کافر شده‏اند ولى و صاحب اختیار و دوستانشان بتها هستند. آن بتها کافرین را از روشنایى به تاریکیها در افکنند. هیچ وقت روشنى از براى آنها وجود نداشته، آنها را از نور و جدان و خرد خارج مى‏کنند. آنها اهل جهنم و قرین آتش‏اند، البته در آتش جهنم همیشگى خواهند بود.
خداوندقادرمومنان را ازظلمات خارج وبه نورمیبرد
المائده : ۱۶ یَهْدی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ یَهْدیهِمْ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ
۱۶- خداوند تعالى به سبب قرآن، شخصى را که تابع رضاى احدیت باشد به راه سلامت (دین اسلام) هدایت مى‏فرماید، و به اذن و توفیق خود آنها را از ظلمت کفر به طرف نور ایمان مى‏برد و به راه مستقیم و راه نجات هدایت مى‏کند.
رسول الله باقرأن مردم را ازظلمات خارج وبه نورمیبرد
إبراهیم : ۱ الر کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلى‏ صِراطِ الْعَزیزِ الْحَمیدِ
الر، (این) کتابى است که بر تو نازل کردیم، تا مردم را از تاریکیها (ى شرک و ظلم و جهل،) به سوى روشنایى (ایمان و عدل و آگاهى،) بفرمان پروردگارشان در آورى، بسوى راه خداوند عزیز و حمید. (۱)
موسی با تورات قومت را ازظلمات خارج وبه نورببر
إبراهیم : ۵ وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ
۵- (یا محمد) موسى را با آیات و معجزات خویش فرستادیم و به او گفتیم که قوم خود بنى اسرائیل را از تاریکى به سوى روشنى بیرون آر (اى موسى) واقعیات ازمنه گذشته و آنچه را که به امم گذشته واقع شده و عذابى که به آنها فرستاده شده به یاد بنى اسرائیل بیاور و از عذاب ما آنها را بترسان در حقیقت در شرح حال گذشتگان براى اشخاصى که در برابر بلاها صبر کرده و به نعمتها شکرگزارند دلیل و براهین توحید و قدرت الهى موجود است.
خداوندوملائکه بر مومنان درود میفرستند واین درود انها را ازظلمات خارج وبه نورمیبرد
الأحزاب : ۴۳ هُوَ الَّذی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً
۴۳- لطف و عنایت خداوند تعالى به شما مؤمنین به مرتبه‏اى است که هم خودش به شما رحمت مى‏فرستد و هم ملائکه‏اش براى شما طلب مغفرت مى‏کنند تا این که شما مؤمنین را از تاریکیهاى جهالت به سوى نور علم خارج نموده به صراط مستقیم شما را هدایت نماید رحمت خداوند تعالى شامل مؤمنین است تا از ظلمت جهالت به طرف نور علم خارج شوند.
رسول الله باقرأن مردم را ازظلمات خارج وبه نورمیبرد
الحدید : ۹ هُوَ الَّذی یُنَزِّلُ عَلى‏ عَبْدِهِ آیاتٍ بَیِّناتٍ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ إِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَؤُفٌ رَحیمٌ
۹- خداوند تعالى آیات مدلل واضح و آشکار در قرآن شریف به بنده خود (محمد) نازل مى‏کند تا به سبب قرآن شما را از تاریکیهاى کفر و جهالت به طرف نور ایمان و علم خارج سازد، در حقیقت خداوند تعالى به شما مهربان و رحم کننده است.
رسول الله باقرأن کسانی که ایمان دارند وعمل صالح انجام میدهند را ازظلمات خارج وبه نورمیبرد
الطلاق : ۱۱ رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْکُمْ آیاتِ اللَّهِ مُبَیِّناتٍ لِیُخْرِجَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ یَعْمَلْ صالِحاً یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً
۱۱- پیغمبر آیات خداوند تعالى را که بیان حلال و حرام مى‏کند به شما تلاوت مى‏کند تا این که ایمان آورندگان و صاحبان عمل صالح را از ضلالت و جهالت به طرف ایمان و نور علم خارج کرده به راه حق برساند، و هر که به خداوند تعالى ایمان آورده عمل صالح کند خداوند تعالى چنین شخصى را به چندین بهشت که از زیر درختان و قصور آنها نهرها جارى است داخل مى‏سازد و در آن جنات همیشه خواهند بود حقیقتا براى چنین شخصى خداوند تعالى روزى نیکو قرار داده است.
مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ یکبار ىرقرأن امده است

انانکه که ولی وسرپرستشان ازطرف خدا ورسول معرفی نشده است
البقره : ۲۵۷ اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ
۲۵۷- خداوند تعالى دوست صاحب اختیار مؤمنین و اولى به تصرف در امور ایشان است (یعنى مؤمنین اختیار امور نفس خود را به خداوند تعالى واگذار مى‏کنند) خداوند تعالى مؤمنین را از تاریکى‏ها (جهل و کفر) به سوى روشنى خارج مى‏کند (آن روشنى آنها را در دنیا و آخرت به نعمتهاى بزرگ مى‏رساند) اشخاصى که به خداوند تعالى کافر شده‏اند ولى و صاحب اختیار و دوستانشان بتها هستند. آن بتها کافرین را از روشنایى به تاریکیها در افکنند. هیچ وقت روشنى از براى آنها وجود نداشته، آنها را از نور و جدان و خرد خارج مى‏کنند. آنها اهل جهنم و قرین آتش‏اند، البته در آتش جهنم همیشگى خواهند بود.

حدیث

درتکمیل این مقوله فهم این حدیث بسیارجذاب وزیباست
۱۰۷۰- عده من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن عیسى عن ابن محبوب عن عبد العزیز العبدی عن عبد الله بن أبى یعفور قال: قلت لأبی عبد الله علیهما السلام انى أخالط الناس فیکثر عجبی من أقوام لا یتولونکم و یتولون فلانا و فلانا لهم امانه و صدق وفاء، و أقوام یتولونکم لیس لهم تلک الامانه و لا الوفاء و الصدق قال. فاستوى أبو- عبد الله علیه السلام جالسا فأقبل على کالغضبان ثم قال: لا دین لمن دان الله بولایه امام جایز لیس من الله و لا عتب على من دان بولایه امام عادل من الله قلت لا دین لأولئک و لا عتب على هؤلاء؟ قال نعم لا دین لأولئک و لا عتب على هؤلاء، ثم قال: الا تسمع لقول الله عز و جل. «اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ» یعنى ظلمات الذنوب الى نور التوبه و المغفره لولایتهم کل امام عادل من الله عز و جل: و قال: «وَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ، قال [قلت أ لیس الله عنى بها الکفار حین قال:] و الذین کفروا؟ قال: فقال: و أى نور للکافر و هو کافر فأخرج من الظلمات انما عنى إلخ کذا فی تفسیر العیاشی «۱» انما عنى بهذا انهم کانوا على نور الإسلام، فلما ان تولوا کل امام جائر لیس من الله خرجوا بولایتهم من نور الإسلام الى ظلمات الکفر، فأوجب الله لهم النار مع الکفار، فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ.
تفسیرنورالثقلین ج ۱ ص ۲۶۶