سه محال

امام معصوم  سه مسئله محال را مطرح میکند

(۲۳۰) دعاؤه علیه السلام فی سجده الشکر
عن طاووس الیمانی قال: کان علی بن الحسین سید العابدین علیه السلام یدعو بهذا الدعاء:
إلهی وعزتک وجلالک وعظمتک، لو أنی منذ بدعت فطرتی من أول الدهر عبدتک دوام خلود ربوبیتک، بکل شعره فی کل طرفه عین سرمد الابد، بحمد الخلائق وشکرهم أجمعین، لکنت مقصرا فی بلوغ أداء شکر أخفى نعمه من نعمک علی. ولو أنی کربت معادن، حدید الدنیا بأنیابی، وحرثت أرضها بأشفار عینی، وبکیت من خشیتک مثل بحور السماوات والارضین دما وصدیدا لکان ذلک قلیلا فی کثیر ما یجب من حقک علی. ولو أنک یا إلهی عذبتنی بعد ذلک بعذاب الخلائق أجمعین، وعظمت للنار خلقی وجسمی، وملات جهنم وأطباقها منی حتى لا یکون فی النار معذب غیری، ولا یکون لجهنم حطب سوای، لکان ذلک بعدلک علی قلیلا فی کثیر ما أستوجبه من عقوبتک.

امام معصوم حضرت زین العابدین علیه السلام سه مسئله محال را مطرح میکند ودراخرهم نتیجه گیری میکند که بسیارزیباست واین دعا وامثال ان به ما میفهماند که فقط باید به فضل وکرم خدای قادرمتعال امیدوار باشیم ونه به عملکردمان . اگرچه لازم است به سلسله مراتب اول خدا دوم پیامبروسوم ائمه وچهارم ولی فقیه درزمان غیبت معتقدبود و واجبات را انجام ومحرمات راترک وتلاش برانجام مستحبات وترک مکروهات داشته باشیم ولی اینها کافی نیستوباید بدانیم که فعال ما یشاء فقط اوست.
خدای من به عزت وجلال وعظمتت سوگند
(محال اول) اگرازاول خلقتم ازهمان ابتدا تا انتهای خدایی تو، باتمام وجودم درهرباری که پلک میزنم بااندازه تمام موهای بدنم سپاس وحمد همه مخلوقا تت را میگفتم بازهم به اندازه کوچکترین ومخفیترین نعمتی که به من داده ای شکرتورا نکرده ونگفته ام

(محال دوم) واگرتمام معادن اهن دنیا را با دندانهای جلوی دهانم استخراج کنم وهمه زمین رابا مژه های چشمم شخم بزنم واماده زراعت کنم وازخشیت تو به اندازه دریاهای اسمان وزمین خون وخونابه گریه کنم ، اینها همه درمقابل حقوق زیادی که  تو برمن داری ناچیزاست

(محال سوم) اگرتوای خدای من بعدازاین کارها که گفتم مرا به اندازه تمام مخلوقاتت عذاب کنی وجسم من را به قدری بزرگ کنی که درجهنم وطبقات ان فقط من باشم وهیچ کسی  دیگرنباشد ودرجهنم هم هیزمی جز من نباشد این کارتودرمقیاس باعدالت توبخش ناچیزی است از عقوبتی که من سزاوار ان بوده ام  .

إلهی إن غفرت فبفضلک، وإن عذبت فبعدلک، فیا من لا یرجى إلا فضله، ولا یخشى إلا عدله، امنن علینا بفضلک، ولا تستقص علینا بعدلک.
خدای من اگربیامرزی پس از فضل توست واگرعذاب کنی پس ازعدل توست . جزبه فضل تو امید نداریم وجزازعدل توهراس نداریم .برما بافضلت منت گذار وباعدلتت باما عمل ننما