بسم الله الرحمن الرحیم
(قل اللهم) دومورد درقران ذکرشده است
خداوند قادرمتعال توسط پیامبرش به معرفی خود میپردازد وجالب است که خداوندمتعال دراین دوایه مسئله ملکیت را فقط ازآن خودمیداند ودادن وندادن ملکیت را به هرکس ازبندگان فقط به اراده ومشیت خودمیداند وهمچنین عزت وذلت را به هرکس ازبندگان فقط به اراده ومشیت خودمیداند ودرآخرآیه خداوند به پیامبرخاتم ص میفرماید بگو که توبرهرکاری توانمندی تا با این گفتن به نفس خود تلقین این معنی بشود وهرکس هم که این آیه را تلاوت میکند با هربارخواندن این آیه به این باور واعتقاد برسد ودرآیه دوم خداوند توسط پیامبرش به مردم میفهماند که پدید آورنده اسمانها وزمین خداوند قادرمتعال است ودانای پنهان وپیدا اوست وهمه را میداند ودرآخرآیه خداوند به پیامبرخاتم ص میفرماید بگو که توبین بندگانت
درمسائل اختلافی حکم وقضاوت میکنی .این دوآیه بسیارپرمعنی ودقیق است ودرضمن آیه ۲۶ازسوره ال عمران جزء ده آیه عرشی خداوند قادرمتعال است
آل عمران : ۲۶ قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ
بگو: «بارالها! مالک حکومتها تویى به هر کس بخواهى، حکومت مىبخشى و از هر کس بخواهى، حکومت را مىگیرى هر کس را بخواهى، عزت مىدهى و هر که را بخواهى خوار مىکنى. تمام خوبیها به دست توست تو بر هر چیزى قادرى. (۲۶)
الزمر : ۴۶ قُلِ اللَّهُمَّ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبادِکَ فی ما کانُوا فیهِ یَخْتَلِفُونَ
بگو: «خداوندا! اى آفریننده آسمانها و زمین، و آگاه از اسرار نهان و آشکار، تو در میان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داورى خواهى کرد!» (۴۶)